Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kwidzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Halina Maliszewska

Protokolant: st. Sekr. Sąd. Ewa Lewandowska

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2022 r. w Kwidzynie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko I. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda (...) S.A. w W. na rzecz pozwanej I. K. kwotę 3.617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sędzia Halina Maliszewska

Sygn. akt I C 591/22

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. z siedzibą w W. wystąpił przeciwko pozwanej I. K. z roszczeniem o zapłatę kwoty 24.004,33 zł z odsetkami umownymi od kwoty 22.250,34 zł w wysokości zmiennej stopy procentowej stanowiącej dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 29 kwietnia 2022 r. do dnia zapłaty. Powód wnosił również o zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że pozwana posiada wobec powoda wymagalne zadłużenie wynikające z umowy pożyczki gotówkowej nr (...) zawartej w dniu 31 lipca 2021 r., ewidencjonowanej na rachunku nr (...). Zgodnie z zawartą umową powód udzielił pozwanej kredytu w łącznej kwocie 27.541,50 zł, a pozwana zobowiązała się do spłaty kredytu zgodnie z warunkami umowy. W dniu 31 lipca 2021 r. o godzinie 18:57:51 pozwana zalogowała się do aplikacji internetowej M. korzystając z indywidualnego loginu oraz hasła do konta internetowego, a następnie wybrała przygotowaną dla niej ofertę zawarcia umowy pożyczki w formie elektronicznej. Kolejnym etapem ze strony pozwanej było potwierdzenie w aplikacji aktu zapoznania się z warunkami oferty, wyboru oferty, a następnie złożenie oświadczenia woli dotyczącego zawarcia umowy. Fakt odznaczenia przez pozwaną zapoznania się z przedstawionym dokumentem doprowadził do wygenerowania wiadomości SMS na podany przez pozwaną telefon komórkowy zawierającej niepowtarzalne i jednorazowe hasło, które po wprowadzeniu przez pozwaną do aplikacji M. spowodowało uwiarygodnienie strony umowy i zakończenia operacji zawierania umowy o godzinie 19:01:21. Pozwana nie dokonywała regularnych wpłat na poczet spłaty zobowiązania z tytułu ww. umowy, co doprowadziło do powstania zadłużenia przeterminowanego. Powód w związku z opóźnieniem w spłacie pismem z dnia 08 grudnia 2021 r. wezwał pozwaną do spłaty zadłużenia przeterminowanego. Pomimo wezwania do spłaty zaległości powstałych w spłacie rat pozwana nie wywiązała się z ciążącego na niej obowiązku terminowej spłaty zobowiązania. W związku z powyższym powód w dniu 28 stycznia 2022 r. skierował do pozwanej wypowiedzenie umowy. Pomimo upływu terminu wypowiedzenia pozwana nie dokonała spłaty swojego zobowiązania, w związku z czym całość zobowiązania stała się wymagalna w dniu 23 marca 2022 r.

Powód wskazał, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się:

⚫

należność główna w wysokości 22.250,34 zł;

⚫

odsetki umowne naliczone od należności głównej od 01 września 2021 r. do 22 marca 2022 r. w łącznej wysokości 1.277,80 zł;

⚫

odsetki przeterminowane naliczone od należności głównej za okres od 02 października 2021 r. do 28 kwietnia 2022 r. w łącznej wysokości 476,19 zł;

⚫

dalsze odsetki za opóźnienie (przeterminowane) obliczane według zmiennej stopy procentowej zgodnie z postanowieniami umowy, cennikiem usług oraz art. 481 § 2 ¹ k.c. od kwoty należności głównej od dnia 29 kwietnia 2022 r. do dnia zapłaty naliczane w wysokości maksymalnych ustawowych odsetek za opóźnienie.

Pozwana I. K. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że posiadała rachunek w powodowym banku. W dniu 31 lipca 2021 r. została powiadomiona przez powoda, że z przedmiotowego rachunku zostały wykonane dwa przelewy wychodzące na kwotę 10.000 zł każdy. Pozwana zgłosiła powodowi, że nie wykonywała powyższych przelewów, w związku z czym powód zablokował internetowy dostęp do rachunku bankowego. W związku z weryfikacją okoliczności dotyczących wypłaty z rachunku bankowego pozwanej okazało się, że osoba, która bezprawnie uzyskała dostęp do rachunku bankowego korzystając z tego rachunku zaciągnęła pożyczkę na kwotę 27.541,50 zł. Nadto okazało się, że z rachunku bankowego pozwanej została dokonana w dniu 31 lipca 2021 r. wypłata łącznie 21.000 zł przez osobę, która bezprawnie uzyskała dostęp do rachunku bankowego pozwanej. Pozwana złożyła zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa kradzieży pieniędzy z jej rachunku bankowego. Wobec powyższego Prokuratura Rejonowa G. – Ś. w G. wszczęła postępowanie przygotowawcze w sprawie doprowadzenia w dniu 31 lipca 2021 r. w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej I. K. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem, za pomocą wprowadzenia w błąd co do konieczności dopłaty do rachunku za energię elektryczną, wyłudzeniu danych logowania do bankowości elektronicznej, zaciągnięcia kredytu w kwocie 27.541,50 zł oraz dokonaniu nieautoryzowanej transakcji, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Postępowanie przygotowawcze zostało umorzone wobec niewykrycia sprawcy. Pozwana podkreśliła, że nie zawierała z powodem umowy pożyczki nr (...), w związku z czym umowę tę uznać należy za nieważną. Nie otrzymała od powoda żadnych kwot tytułem pożyczki i nie jest zobowiązana do zwrotu pieniędzy z tego tytułu. Umowa pożyczki została zaciągnięta z wykorzystaniem rachunku bankowego pozwanej z urządzenia (...), a pozwana nie posiadała nigdy takiego urządzenia.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana I. K. posiada w powodowym (...) S.A. z siedzibą w W. rachunek bankowy numer (...). Wskazany rachunek bankowy pozwana obsługuje również przy użyciu Internetu oraz aplikacji mobilnej Banku. Współwłaścicielem przedmiotowego rachunku jest mąż pozwanej A. K., który jednakże nie korzysta z bankowości elektronicznej i nie ma dostępu do danych potrzebnych do logowania.

( dowód: okoliczności bezsporne, zeznania pozwanej I. K. – k. 117 v – 118 v akt, e – protokół z dnia 30 listopada 2022 r. (00:10:21 – 00:13:38))

W dniu 31 lipca 2021 r. pozwana otrzymała SMS-a informującego o konieczności dokonania dopłaty do rachunku za energię elektryczną w kwocie 6,49 zł. Wiadomość zawierała w swej treści link kierujący do strony, za pomocą której należało dokonać rzekomej płatności. Pozwana otworzyła otrzymany link i została przekierowana na stronę szybkich płatności internetowych za pośrednictwem różnych podmiotów, w tym (...). Pozwana przy użyciu własnego loginu i hasła podjęła próbę zalogowania się na profil służący do internetowej obsługi jej rachunku bankowego w bankowości elektronicznej, jednakże próba ta okazała się bezskuteczna, więc pozwana wyłączyła przeglądarkę internetową w telefonie.

Po pewnym czasie pozwana otrzymała wiadomość SMS z banku o dokonaniu przelewu z jej konta kwoty 10.000 zł, a po chwili następną wiadomość informującą o konieczności poinformowania banku o ewentualnym wykonaniu przelewu przez inną osobę. Pozwana zatelefonowała na infolinię powodowego Banku, gdzie została poinformowana o wypłacie przy wykorzystaniu kodu BLIK z bankomatu kwoty 1.000 zł, o zaciągnięciu pożyczki w kwocie około 27 tysięcy złotych i o dwóch wykonanych przelewach kwot po 10.000 zł każdy .

( dowód: protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej – k. 90 – 91 akt, zeznania pozwanej I. K. – k. 117 v – 118 v akt, e – protokół z dnia 30 listopada 2022 r. (00:15:26 – 00:22:56) )

W dniu 31 lipca 2021 r. powód zawarł z nieustaloną osobą podającą się za pozwaną i przy wykorzystaniu rachunku bankowego pozwanej, umowę pożyczki gotówkowej numer (...). Całkowita kwota pożyczki wynosiła 27.541,50 zł, natomiast kwota do wypłaty 20.000 zł. Koszty pożyczki obejmowały prowizję w wysokości 1.998,00 zł, składkę ubezpieczeniową z tytułu umowy ubezpieczenia w kwocie 5.543,50 zł oraz odsetki w łącznej kwocie 7.398,87 zł.

Zgodnie z umową pożyczkobiorca zobowiązany był do spłaty kwoty 34.940,37 zł, płatnej w 84 miesięcznych ratach w kwotach po 412,99 zł.

Kwota pożyczki została niezwłocznie przekazana na rachunek bankowy pozwanej.

( dowód: umowa pożyczki gotówkowej (umowa) – k. 7 – 10v akt, umowa rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego, innych rachunków bankowych, karty V. E. i korzystania z kanałów bankowości elektronicznej – k. 13 – 14v akt, zaświadczenie o obsłudze kredytu/pożyczki – k. 92 akt )

W dniu zawarcia wyżej wskazanej umowy pożyczki przy użyciu rachunku bankowego pozwanej dokonano następujących operacji finansowych:

⚫

wypłaty przy użyciu kodu BLIK kwoty 1.000 zł z bankomatu w (...) przy ul. (...) w G.;

⚫

dwóch przelewów po 10.000 zł na rachunek numer (...) w powodowym (...) na rzecz odbiorcy określonego jako (...);

⚫

uznanie w kwocie 20.000 zł z tytułu udzielonej pożyczki.

Pozwana po otrzymaniu zawiadomienia z Banku o dokonanych przelewach skontaktowała się z powodem i zgłosiła reklamacje w związku z zawarciem umowy pożyczki numer (...) oraz wyżej wskazanych: wypłaty BLIK z bankomatu i dwóch przelewów, kwestionując dokonanie tych transakcji.

Powód pismem z dnia 16 sierpnia 2021 r. nie uwzględnił reklamacji pozwanej podając, że kwestionowana umowa pożyczki została zawarta prawidłowo, przy pomocy informacji i haseł, które powinny być znane tylko pozwanej. Również podczas wypłaty BLIK w bankomacie nie doszło do przełamania zabezpieczeń. Przelewy na kwoty 2 x 10.000 zł zostały zrealizowane po prawidłowym zalogowaniu w M. na profilu pozwanej. Dyspozycja została potwierdzona autoryzacją mobilną w aplikacji pozwanej. Przedmiotowe transakcje Bank zrealizował na podstawie otrzymanego prawidłowego zlecenia przelewu.

( dowód: odpowiedź na zgłoszenie – k. 62 – 64 akt , zestawienie transakcji z dnia 2021-07-31 – k. 65 akt, wyciągi łączone – k. 109 - 110 akt, zestawienia transakcji – k. 111 – 112, 113 akt )

Pismem z dnia 01 sierpnia 2021 r. powód zawiadomił Prokuraturę Rejonową G. – Ś. w G. o podejrzeniu wykorzystywania działalności Banku w celu ukrycia działań przestępczych lub dla celów mających związek z przestępstwem skarbowym lub innym przestępstwem niż przestępstwo, o którym mowa w art. 164a lub art. 299 Kodeksu karnego. W piśmie tym powód powołał się na operacje finansowe wskazane przez pozwaną w złożonej przez nią reklamacji. Zawiadomił też o blokadzie kwoty 10.975,10 zł na rachunku bankowym nr (...) prowadzonym przez (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz klienta o danych B. H..

W związku z powyższym Prokuratura Rejonowa G. – Ś. w G. postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2021 r., sygn. akt PR.4051 – 4 DS. 2.2021 wszczęła dochodzenie w sprawie.

W toku dochodzenia Prokuratura postanowiła dokonać blokady na okres 3 miesięcy, od dnia jej dokonania, tj. od dnia 1 sierpnia 2021 r. do dnia 30 października 2021 r., rachunku bankowego o numerze (...) prowadzonego przez (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz klienta o danych B. H.. Blokada obejmowała kwotę 10.975,10 zł.

W dniu 2 sierpnia 2021 r. zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa zgłosiła również pozwana I. K.. Zostało wszczęte dochodzenie przez Prokuraturę Rejonową w K. pod sygn. PR. 4056 – 0.72.2021.

Oba postępowania przygotowawcze w dniu 17 sierpnia 2021 r. zostały połączone do wspólnego prowadzenia przez Prokuraturę Rejonową G. – Ś. w G. pod Sygn. akt PR.4051 – 4 DS. 2.2021.

Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2022 r. Prokuratura Rejonowa G. – Ś. w G. umorzyła dochodzenie z uwagi na ustalenie, że obydwaj domniemani sprawcy są obywatelami Ukrainy i na chwilę obecną z uwagi na konflikt zbrojny z Rosją niemożliwe jest przesłuchanie tych osób. Ponadto wskazano, że w toku dochodzenia zostało ustalone, że rachunek bankowy, na który dokonano przelewów z rachunku pozwanej, oraz numer telefonu, z którego pozwana otrzymała SMS-a o rzekomej konieczności dokonania dopłaty do rachunku za energię elektryczną należą do obywateli Ukrainy, którzy nie przekraczali granicy. Te informacje mogą wskazywać na posłużenie się danymi tych osób być może bez ich wiedzy. Wskazano także, że postepowanie zostanie podjęte do dalszego prowadzenia w razie ujawnienia nowych okoliczności.

Postanowieniem z dnia 7 października 2022 r. Prokuratura Rejonowa G. – Ś. w G. zwróciła pozwanej pieniądze przechowywane na rachunku bankowym o numerze (...) prowadzonym przez (...) S.A. dla B. H. w kwocie 10.975,10 zł, zobowiązując powodowy Bank do przekazania w/w kwoty na numer rachunku (...).

/ dowód: zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z załącznikami – k. 69 – 82 akt, postanowienie o wszczęciu dochodzenia – k. 83 akt, zawiadomienie o wszczęciu dochodzenia – k. 84 akt, postanowienie o blokadzie środków na rachunku bankowym – k. 85 akt, postanowienie o połączeniu postępowań przygotowawczych – k. 88 akt, notatka urzędowa – k. 89 akt, protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej – k. 90 – 91 akt, postanowienie o umorzeniu dochodzenia – k. 60 – 61 akt, postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych – k. 101 akt)

Pismem z dnia 08 grudnia 2021 r. powód wezwał pozwaną do spłaty w terminie 14 dni zadłużenia w kwocie 1.279,15 zł (w tym 761,45 zł z tytułu wymagalnej należności kapitałowej oraz 517,70 zł z tytułu wymagalnych należności odsetkowych) wraz z dalszymi odsetkami naliczonymi do dnia zapłaty pod rygorem wypowiedzenia umowy. Pozwana wezwanie odebrała w dniu 13 grudnia 2021 r..

Następnie pismem z dnia 28 stycznia 2022 r. powód wypowiedział pozwanej umowę pożyczki z upływem 30 dni od daty doręczenia wypowiedzenia. Jednocześnie powód poinformował pozwaną, że według stanu na dzień wystawienia pisma zadłużenie z tytułu umowy wynosi 28.195,50 zł, w tym zadłużenie przeterminowane 1.737,01 zł.

Wypowiedzenie umowy pożyczki pozwana odebrała w dniu 04 lutego 2022 r..

( dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty – k. 15 akt, wydruk z systemu Poczty Polskiej S.A. z potwierdzeniem doręczenia – k. 16 akt, wypowiedzenie umowy kredytu/pożyczki/ugody – k. 17 akt, wydruk z systemu Poczty Polskiej S.A. z potwierdzeniem doręczenia – k. 18 akt )

W dniu 08 listopada 2022 r. powód wykonując postanowienie Prokuratora przekazał na rachunek bankowy pozwanej kwotę 10.975,10 zł, jednakże natychmiast pobrał całość tej kwoty na poczet umowy pożyczki stanowiącej podstawę roszczenia dochodzonego pozwem w niniejszej sprawie.

( dowód: potwierdzenie obciążenia rachunku kwotą przelewu – k. 115 akt, wydruk wiadomości SMS – k. 116 akt )

Sąd zważył, co następuje:

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd uznał roszczenie powoda za nieuzasadnione i jako takie oddalił.

Stan faktyczny przedstawiony wyżej Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda w postaci umowy pożyczki gotówkowej, ostatecznego wezwania do zapłaty i wypowiedzenia umowy pożyczki (wraz z wydrukami z systemu (...) S.A. z potwierdzeniem doręczenia), na podstawie przedłożonych przez pozwaną odpowiedzi na reklamację i zestawienia transakcji, a także dokumentów zgromadzonych w aktach dochodzenia 4051-4 Ds. 1075.2022 Prokuratury Rejonowej G. - Ś. w G.. Wszystkim tym dowodom Sąd dał wiarę. W ocenie Sądu wszystkie wyżej wskazane dokumenty wzajemnie uzupełniały się tworząc logiczną całość.

Ponadto Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanej w charakterze strony pozwanej I. K.. Zeznania te były spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w toku niniejszego postępowania i stanowiły uzupełnienie dowodów z dokumentów. W toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności mogące świadczyć o niewiarygodności zeznań pozwanej.

Na podstawie art. 235 ^{( 2)} § 1 pkt 2 k.p.c. Sąd pominął natomiast zgłoszony przez pozwaną w punkcie IV odpowiedzi na pozew wniosek o zobowiązanie powoda do wskazania adresu IP urządzenia, z którego były dokonywane operacje na rachunku bankowym pozwanej w (...) S.A. w W. o numerze (...) w dniu 31 lipca 2021 r., w tym operacje skutkujące zawarciem spornej umowy pożyczki. Wnioskowany numer IP powód wskazał bowiem w dołączonym do pozwu wydruku zatytułowanym „Dane systemowe oświadczenia” (k. 11), z którego wynika, że logowania dokonano z numeru IP 92.249.14.26. Wniosek dowodowy pozwanej dotyczył zatem faktu już udowodnionego.

Przede wszystkim wskazać należy, że powód wywodził swoje roszczenie z umowy pożyczki numer (...), którą miał zawrzeć z pozwaną w dniu 31 lipca 2021 r.. Sąd zgodnie z art.. 321 k.p.c. jest związany żądaniem pozwu. Żądanie powództwa określa nie tylko jego przedmiot, lecz również jego podstawa faktyczna. Nie jest dopuszczalne zasądzenie świadczenia na innej podstawie faktycznej niż wskazana przez powoda. Tym samym, zakaz orzekania ponad żądanie odnosi się i do samego żądania pozwu i do jego podstawy faktycznej.

Na podstawie zebranych dowodów Sąd dał wiarę twierdzeniom pozwanej, że nie zawarła z powodem w dniu 31 lipca 2021 r. spornej umowy pożyczki gotówkowej. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że nieustalona osoba uzyskała w sposób przestępczy dostęp do telefonu i rachunku bankowego pozwanej i wykorzystała dane osobowe i rachunek bankowy pozwanej do zawarcia umowy pożyczki.

Z ustaleń Prokuratury Rejonowej G. - Ś. w G., zawartych w aktach dochodzenia PR. 4051-4 Ds. 1075.2022 wynika, że nieustalona osoba dokonała logowania do Banku z urządzenia (...). Pozwana nie posiadała i nie posiada takiego telefonu. Numery IP urządzeń z których logowano się do konta pozwanej: 92.249.14.26 i 87.200.97.174 należą do operatorów zagranicznych: (...) Ltd w L. i E. T. w D.. Powód nie wykazał by urządzenia te były w posiadaniu pozwanej i by to ona korzystając z tych urządzeń zawarła umowę pożyczki.

Pozwana podobnie jak powód padała ofiarą oszustów. Z zestawienia transakcji (k. 65) wynika bowiem, że w dniu 31 lipca 2021 r. nieustalone osoby z jej rachunku bankowego przy użyciu kodu BLIK wypłaciły z bankomatu w G. kwotę 1.000 zł. Po zawarciu zaś spornej umowy pożyczki na kwotę 20.000 zł dokonały dwóch przelewów po 10.000 zł każdy na rzecz odbiorcy oznaczonego jako (...). Natychmiast część tej kwoty w wysokości 9.000 zł została wypłacona w trzech ratach przy użyciu kodu BLIK z bankomatu w G.. Z ustaleń Policji wynika też, że wszystkie wypłaty w łącznej kwocie 10.000 zł zostały dokonane w bankomatach E., które nie są wyposażone w monitoring wizyjny.

Z ustaleń Prokuratury Rejonowej G. - Ś. w G., zawartych w aktach dochodzenia PR. 4051-4 Ds. 1075.2022 wynika, że rachunek bankowy, na który dokonano przelewów z rachunku pozwanej faktycznie należy do obywatela Ukrainy o nazwisku H. B.. Natomiast numer telefonu, z którego pozwana otrzymała SMS-a o rzekomej konieczności dokonania dopłaty do rachunku za energię elektryczną należy do innego obywatela Ukrainy o nazwisku (...), przy czym osoba ta nigdy nie przekraczała polskiej granicy w miejscu gdzie jest prowadzona kontrola graniczna. Pozwana zaprzeczyła nadto, aby znała którąkolwiek z tych osób a powód nie wykazał by było inaczej.

Fakt aktualnego umorzenia postępowania przez Prokuraturę z uwagi na wojnę na Ukrainie i niemożliwość kontynuowania dochodzenia, nie pozbawia dokonanych przez Prokuraturę ustaleń i zebranych dowodów mocy dowodowej. Ze zgromadzonego materiału dowodowego ewidentnie wynika, że pozwana nie zawarła spornej umowy pożyczki.

Zdaniem Sądu powyższe okoliczności oraz twierdzenie powódki, że w tym samym dniu, w niedługim czasie przed wykonaniem spornych transakcji płatniczych otworzyła link zamieszczony w otrzymanej wiadomości SMS pozwalają na przyjęcie prawdziwości wersji wydarzeń opisanej w odpowiedzi na pozew, tym bardziej, że pozwana dokładnie, w sposób obrazowy opisała wykonane przez siebie czynności stanowiące próbę zalogowania się do bankowości elektronicznej przy użyciu wyżej wskazanego linka.

Również fakt, że pozwana od początku w relacji z Bankiem kwestionowała zawarcie umowy pożyczki, najpierw złożyła reklamację do Banku a następnie złożyła zawiadomienie o popełnieniu na swoją szkodę przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 287 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. czyni przedstawioną w odpowiedzi na pozew wersję wydarzeń wiarygodną.

Nadmienić należy, że zawiadomienie o popełnieniu tego samego przestępstwa złożył również powodowy Bank, wskazując na podejrzenie popełnienia przestępstwa.

Bez znaczenia dla zasadności roszczenia powoda pozostawał fakt że Bank nie stwierdził pokonania swoich zabezpieczeń systemowych przez osoby nieuprawnione. Powód dochodził roszczenia z umowy pożyczki więc przedmiotem badania Sądu było ustalenie czy strony zawarły sporną umowę.

Ponieważ po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd uznał, że pozwana nie zawierała umowy pożyczki gotówkowej z powodem w dniu 31 lipca 2021 r., a przynajmniej powód w toku procesu tej okoliczności nie udowodnił, uznał, że pozwana nie jest dłużniczką powoda z tytułu tej pożyczki i dlatego też wobec braku podstaw z art. 720 k.c. oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd postanowił zgodnie z art. 98 k.p.c. obciążając nimi powoda jako stronę przegrywającą spór. Powód od początku miał świadomość, że pozwana nie zawarła z nim umowy pożyczki a mimo to zdecydował się na proces i dochodzenie niniejszego roszczenia.

Na zasądzoną od powoda na rzecz pozwanej kwotę 3.617 zł składają się poniesione przez pozwaną wydatki na wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika będącego adwokatem w kwocie 3600 zł (§ 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. – Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Zgodnie z art. 98 § 1 ¹ k.p.c. od kwoty zasądzonej z tytułu kosztów procesu, Sąd zasądził również odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sędzia Halina Maliszewska