Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kwidzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Robert Węgrzyn

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Doroś

po rozpoznaniu 9 stycznia 2018 roku w Kwidzynie,

na rozprawie sprawy,

z powództwa D. J.,

przeciwko (...) S.A. (...) w W.,

o zapłatę,

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. (...) w W. na rzecz powódki D. J. 28.697,41 zł (dwadzieścia osiem tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych czterdzieści jeden groszy),

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki 6.462 zł (sześć tysięcy czterysta sześćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. (...) w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kwidzynie 173,27 zł (sto siedemdziesiąt trzy złote dwadzieścia siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 364/17

UZASADNIENIE

Powódka D. J. w pozwie z 18.04.2017r. domagała się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego (...) SA (...) w W. 28.697,41 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 24.02.2017r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych. Powódka wskazała, że pozwany wypłacił jej „ zaniżone” odszkodowanie w związku ze szkodą w pojeździe.

(pozew k. 2-3 akt)

Pozwany - wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu wg norm przepisanych. Pozwany wskazał, że wypłacił odszkodowanie w wysokości równej powstałej szkodzie.

(odpowiedź na pozew k. 37 – 40 akt)

Zgodnie z art. 328 § 2 k.p.c. sąd nie ma obowiązku w uzasadnieniu przedstawiać żądań i stanowisk stron. Stąd też wyżej jedynie w zarysie określono te stanowiska i żądania.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany - (...) SA (...) w W. ponosi odpowiedzialność jako ubezpieczyciel za skutki zdarzenia jakie miało miejsce 02.01.2017r, w wyniku którego uległ uszkodzeniu samochód należący do powódki D. J. - marki A. nr rej. (...), który w chwili zdarzenia był samochodem 8-mio letnim.

(bezsporne)

Pozwany wypłacił powódce łącznie 22.648,08 zł tytułem odszkodowania.

(bezsporne)

Powódka zbyła ww. samochód w stanie nie naprawionym za 22.000 zł.

(bezsporne)

Koszt przywrócenia stanu technicznego i walorów estetycznych ww. samochodu do stanu sprzed zdarzenia przy zastosowaniu do naprawy części zamiennych nowych fabrycznie tzw. alternatywnych (zastępczych), a w przypadku ich braku części fabrycznie nowych tzw. serwisowych, przy uwzględnieniu cen za prace blacharsko-mechaniczne i prace lakiernicze na terenie powiatu k. wynosi 53.388,60 zł.

Wartość rynkowa pojazdu przed zdarzeniem wynosiła 67.400 zł.

(dowód: opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego W. Z. k. 56- 66 akt)

Pozwany odmówił powódce wypłaty odszkodowania ponad ww. kwotę.

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Okoliczności faktyczne (za wyjątkiem wysokości szkody) w niniejszej były bezsporne. Pozwany nie kwestionował faktu wystąpienia szkody ani też swojej za nią odpowiedzialności. Odpowiedzialność pozwanego wynika z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. nr 124 poz. 1152 z późn. zm.). Zgodnie z treścią cytowanego przepisu: z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest m. in. uszkodzenie mienia. Pozwany przyznał, że winę za kolizję ponosi kierujący samochodem ubezpieczonym u niego od odpowiedzialności cywilnej.

Okolicznością sporną była natomiast wysokość szkody. Wobec tego, że ustalenie tej okoliczności wymagało wiadomości specjalnych (art. 278 k.p.c.) Sąd dopuścił na tę okoliczność dowód z opinii biegłego, który miał ustalić wysokość kosztów przywrócenia samochodu do stanu sprzed zdarzenia ze wskazaniem rodzaju użytych części, uzasadnieniem dokonanego wybory przy uwzględnieniu cen obowiązujących na rynku lokalnym. Biegły ustalił tą wartość na 53.388,60 zł. Kwota ta nie była kwestionowana przez strony a mając na uwadze treść opinii Sąd uznał ją za rzetelną w sposób logiczny, przekonywujący i zgodny z zasadami doświadczenia życiowego uzasadnioną. Skutkowało to dokonaniem ustaleń faktycznych na jej podstawie.

Wobec powyższego powództwo zostało uwzględnione w całości. Koszt naprawy 53.388,60 zł – wypłacone odszkodowanie 22.648,08 zł = 30.740,52 zł, a więc mniej niż kwota dochodzona pozwem.

Zbycie tzw. pozostałości (tj. samochodu po szkodzie bez naprawiania) nie może mieć wpływu na rozstrzygnięcie sprawy. W przypadku nie wystąpienia tzw. szkody całkowitej (wartość naprawy przewyższa wartość pojazdu sprzed zdarzenia) szkodą jest koszt przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zdarzenia niezależnie od tego czy poszkodowany naprawił, ma zamiar naprawić czy też nie ma zamiaru naprawiać uszkodzonego pojazdu. Fakt że suma wartości kosztów naprawy i cena uzyskana za nie naprawiony samochód przekraczają wartość pojazdu wg stanu sprzed szkody nie może zmienić powyższego ustalenia. Biegły wyliczył koszty naprawy mając na uwadze ceny na rynku lokalnym i ceny części w tzw. oficjalnym obrocie. Uszkodzony samochód może jednak zostać naprawiony w tzw. zakresie własnym. Nie powstanie wtedy szereg kosztów takich jak na przykład podatki itp. Ponadto do naprawy można użyć części np. używanych. Suma tych i innych okoliczności może spowodować, że koszt naprawy wyniesie o wiele mniej niż wynika to z opinii biegłego. Trudno jest przyjąć aby ktoś kupił samochód o wartości przed zdarzeniem 67.400 zł za 22.000 zł przy założeniu, że koszt naprawy wyniesie 52.338,60 zł. W takiej sytuacji nabywca chcąc posiadać samochód w stanie sprzed zdarzenia poniósłby wydatki w wysokości 74.338,60 zł, na rzecz wartą 67.400 zł. Nawet jednak gdyby tak było nie może mieć to wpływu na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy i ustalenie co było szkodą i jaka była jej wysokość.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.

Powód wygrał spór w całości.

Koszty powoda:

- 3.600 zł wynagrodzenie pełnomocnika,

- 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa,

- 1.435 zł opłata od pozwu,

- 1.500 zł koszt przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego.

Suma kosztów powoda 6.462 zł.

Skarb Państwa pokrył cześć kosztów postępowania (wynagrodzenie biegłego) w wysokości 173,27 zł. Koszty te nakazano ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kwidzynie zgodnie z art. 113 ust.1 u.k.s.c.