Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kwidzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

9 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Robert Węgrzyn

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Joanna Doroś

po rozpoznaniu 4 listopada 2021 r. w Kwidzynie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko D. D.

o zapłatę

zasądza od pozwanego D. D. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. 7.816,63 zł (siedem tysięcy osiemset szesnaście złotych 63/100) wraz z:

- odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od 7.281,71 zł (siedem tysięcy dwieście osiemdziesiąt jeden złotych 71/100) od 9 lutego 2021 r. do 9 listopada 2021.,

- odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 534,92 zł (pięćset trzydzieści cztery złote 92/100) od 9 lutego 2021r. do 9 listopada 2021 r.,

zasądzone w pkt 1 roszczenie rozkłada na raty w wysokości po 200 zł (dwieście złotych) pierwsze 38 rat i 216,63 zł (dwieście szesnaście złotych 63/100) złotych 39 rata płatne w terminie do 20 każdego miesiąca poczynając od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym uprawomocni się niniejszy wyrok wraz z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie w przypadku uchybienia terminu płatności,

zasądza od pozwanego D. D. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. 2.317 zł (dwa tysiące trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

SSR Robert Węgrzyn

sygn. akt I C 574/21 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. w W. wniósł pozew przeciwko D. D. o zapłatę 7.816,63 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazał, że 08.11.2019 r. pozwany zawarł z powodem umowę kredytu konsumenckiego. W związku z powstaniem opóźnień w spłacie powód wypowiedział pozwanemu umowę, wskutek czego roszczenie stało się wymagalne 06.11.2020 r.

(pozew k. 2-4).

Powód przed złożeniem ww. pozwu wszczął postępowanie przeciwko pozwanemu o to samo roszczenie przed Sądem Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie Wydział VI Cywilny, sygn. akt: Nc-e 162271/21. Postanowieniem referendarza sądowego z 07.04.2021r. postępowanie to zostało umorzone w całości wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu.

(akta EPU k. 33-44).

W odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego z uwagi na niewykazanie przez powoda wysokości dochodzonego roszczenia, szczególnie w kontekście braku wykazania, że umowa została skutecznie wypowiedziana.

(odpowiedź na pozew k. 62-71).

Stan faktyczny sprawy i dowody, na podstawie których został ustalony.

Pozwany (...) sp. z o.o. w W. zawarli 08.11.2019 r. umowę kredytu konsumenckiego nr (...). Strony umowy ustaliły, że:

• całkowita kwota kredytu wyniosła 5.600 zł,

• prowizja wyniosła 2.128 zł,

• całkowita kwota do zapłaty określona jako 9.446,59 zł,

• pożyczka została zawarta na 48 miesięcy,

• wysokość miesięcznej raty jako 196 zł,

• termin płatności raty 20-ty każdego miesiąca,

W umowie ustalono, że powód może ją wypowiedzieć w przypadku braku wpłat co najmniej 2 pełnych rat. Okres wypowiedzenia ustalono na 30 dni.

(dowody: kopia umowa k. 5-6, potwierdzenie złożenia wniosku o kredyt k. 7).

W owym czasie pozwany prowadził działalność gospodarczą, a ww. środków potrzebował żeby „ się wesprzeć”.

(dowód: zeznania pozwanego k. 84)

W dniu 08.11.2019 r. powód dokonał przelewu na rachunek bankowy pozwanego w wysokości 5.600 zł.

(dowód: potwierdzenie przelewu k.10).

Pozwany na poczet kredytu dokonał wpłat:

- 196 zł 17.12.2019r.,

- 196 zł 20.01.2020r.,

- 196 zł 18.02.2020r.,

- 196 zł 20.03.2020r.,

(bezsporne – zestawienie k. 12 akt, protokół k. 84)

Wezwaniem z 24.06.2020 r. powód wezwał pozwanego do niezwłocznej zapłaty 373,28 zł, wynikającej z ww. umowy.

(dowody: wezwanie k. 11, wydruk ze śledzenia przesyłek k. 14).

Powód pismem z 15.09.2020 r. dokonał wypowiedzenia umowy kredytu i wezwał pozwanego do zapłaty z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia. Oświadczenie to zostało pozwanemu doręczone 05.10.2020r.

(dowód: wypowiedzenie k. 9, potwierdzenie odbioru k. 8).

Pozwany w momencie zawarcia umowy prowadził działalność gospodarczą, z której uzyskiwał stałe dochody. Po marcu 2020r. pozwany zaprzestał spłacania kredytu z uwagi na problemy finansowe – związane m.in. z wybuchem pandemii. Obecnie pozwany oraz jego żona uzyskują wynagrodzenie w wysokości najniższej krajowej. Na utrzymaniu mają 14 letnią córkę.

(dowód zeznania pozwanego k. 84).

Podstawa prawna wyroku i ocena dowodów.

Stosownie art. 3. ust. 1 ustawy z 12.05.2011r. o kredycie konsumenckim (j.t. Dz.U. z 2019r., poz. 1083 ze zm.) przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi.

Pozwany nie kwestionował zawarcia z powodem umowy kredytu konsumenckiego z 08.11.2019 r. W jego ocenie jednak wypowiedzenie umowy nastąpiło przedwcześnie. Wskazał nadto, że z uwagi na problemy finansowe zaprzestał spłaty rat kredytu, wyraził również chęć spłaty kredytu w miesięcznych ratach.

Z dokumentów dołączonych do akt sprawy jasno wynikało, że pozwany zawarł umowę, mając świadomość obowiązków z niej wynikających. Fakt wypłaty kredytu sąd ustalił na podstawie dokumentu potwierdzenie przelewu (k. 10 akt). Zarzut przedwczesnego wypowiedzenia umowy pożyczki okazał się bezpodstawny – po pierwsze zgodnie z rozdziałem 9 pkt 3 kredytodawca miał prawo rozwiązać umowę z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia, jeśli klient spóźnia się w spłacie od co najmniej dwóch pełnych rat. W niniejszej sprawie nastąpiło opóźnienie w ww. wysokości. Powód – najpierw wezwał pozwanego do zapłaty (k. 11 akt), a następnie dokonał wypowiedzenia umowy (k. 9 akt). Wypowiedzenie zatem zostało dokonane skutecznie i cała należność stała się wymagalna.

Wobec powyższego na podstawie ww. art. 3 ust. 1 ww. ustawy orzeczono jak w wyroku.

Z uwagi na trudną sytuację finansową pozwanego, opisaną powyżej, sąd na podstawie art. 320 k.p.c., rozłożył zasądzoną należność na 39 miesięcznych rat – w wysokości po 200 zł pierwsze 38 rat oraz 216,63 zł ostatnia rata. Wysokość rat została ustalona po uwzględnieniu sytuacji finansowej pozwanego, opisanej powyżej.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 k.c.

Reasumując wbrew zarzutom pozwanego:

- do umowy nie ma zastosowania art. 75c Prawa bankowego ponieważ powód nie jest bankiem,

- podstawą ustaleń faktycznych nie był wyciąg z ksiąg bankowych,

- powód skutecznie (nie warunkowo) dokonał wypowiedzenia umowy, co ustalono na podstawie ww. dowodów (umowa, wezwanie, oświadczenie o wypowiedzeniu, doręczenie wypowiedzenia, brak wpłat przynajmniej 2 pełnych rat),

- brak jest podstawy prawnej do wymagania aby powód był zobowiązany do ewentualnej „restrukturyzacji” umowy, a konkretnie zmiany sposobu jej spłaty.

Ustalona w umowie prowizja w wysokości 2.128 zł stanowiła 38% kwoty pożyczki. Jej wysokość jest zgodna z przepisami regulującymi maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego. Zdaniem sądu, postanowienie w zakresie ww. prowizji nie narusza przepisu art. 385 ¹ k.c. tj. nie może zostać uznane za niedozwolone postanowienie umowne. Dokonując takiej oceny wzięto pod uwagę wysokość prowizji i fakt, że jak sam pozwany zeznał, zaciągnął kredyt żeby się „podeprzeć” w okresie, w którym prowadził działalność gospodarczą zatem działał świadomie.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c. zasądzając je w całości od pozwanego na rzecz powoda 2.317 zł, na które składały się: opłata od pozwu 500 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, koszty zastępstwa procesowego 1.800 zł.

SSR Robert Węgrzyn