Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kwidzynie

POSTANOWIENIE

Dnia 10 stycznia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Danuta Kozikowska

Protokolant: sekretarz sądowy Edyta Baranowska

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2022 r. w Kwidzynie

na rozprawie

sprawy z wniosku Prokuratora Rejonowego w K. i W. B.

z udziałem M. B.

o zobowiązanie sprawcy przemocy do opuszczenia mieszkania i zakazu zbliżania się

postanawia:

1.  zobowiązać uczestnika M. B. do opuszczenia nieruchomości położonej w C. oraz zakazać uczestnikowi M. B. zbliżania się do nieruchomości położonej w C. i jego bezpośredniego otoczenia na odległość nie mniejszą niż o promieniu 5 metrów – w trybie przepisu art. 11 a pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie ( t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 218);

2.  nakazać ściągnąć od uczestnika M. B. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kwidzynie kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem opłaty od wniosku, od której wnioskodawca był zwolniony.

sędzia Danuta Kozikowska

sygn. akt I Ns 741/21

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Prokurator Rejonowy w K. działający na rzecz W. B. wniósł o nakazanie uczestnikowi postępowania M. B., w trybie art. 7 k.p.c. art. 11a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, opuszczenie nieruchomości oznaczonej nr 6 położonej w C. gmina G. oraz zakazanie uczestnikowi M. B. zbliżania się do nieruchomości oznaczonej nr (...) położonej w C. gmina G. i jego bezpośredniego otoczenia na odległość mniejszą niż 5 metrów.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w dniu 16 listopada 2021r. około godz. 18:35 na polecenie dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w K. funkcjonariusze Posterunku Policji w G. udali się do miejscowości C.. Funkcjonariusze Policji ustalili, że M. B. zaatakował swojego ojca W. B., zaczął go dusić, uderzać głową o posadzkę, zaatakował także swoją matkę, gdy ta próbowała go odciągnąć od ojca, jak również niepełnosprawnego brata A. B., który porusza się na wózku inwalidzkim, którego szarpał za ubrania. Po przybyciu funkcjonariusze stwierdzili ślady walki, wybita szybę w drzwiach i ślady krwi na podłodze. U uczestnika funkcjonariusze stwierdzili 0,72 mg/l w wydychanym powietrzu. Domownicy podali, że uczestnik stosuje wobec nich przemoc fizyczną i psychiczną od około 2015r., jednakże odmówili złożenia wniosku o ściganie, ale wyrazili obawę o swoje życie i zdrowie w związku z powrotem M. B. do miejsca zamieszkania.

Funkcjonariusze Policji w G. w dniu 16 listopada 2021roku wydali nakaz natychmiastowego opuszczenia wspólnie zajmowanej nieruchomości i jego bezpośredniego otoczenia na odległość mniejszą niż 5 metrów, wskazując miejsce pobytu pokrzywdzonego C.. M. B. wskazał jako adres swojego pobytu W. (...).

Wnioskodawca wskazał, że wydany zakaz, zgodnie z treścią art. 15 ak ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2020 r. poz. 360) obowiązuje 14 dni. Dlatego też zachodzi konieczność udzielenia zabezpieczenia na czas trwania postępowania i przedłużenia zakazu wydanego przez funkcjonariusza policji.

Uczestnik nie złożył odpowiedzi na wniosek ale na rozprawie podał, że nie ze wszystkimi zarzutami się zgadza. Zaprzeczył, aby terroryzował rodzinę od 2015r.. Zaprzeczył aby stosował przemoc fizyczną wobec niepełnosprawnego brata (k. 60-60v akt i e-protokół- k. 62 akt).

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska(k. 65v akt i e-protokół- k. 66 akt)

Sąd ustalił, co następuje:

We wrześniu 2015r. małżonkowie W. B. i J. B. (1) umową darowizny darowali swojemu synowi M. B. gospodarstwo rolne wraz budyniem mieszkalnym położone w C.. Gospodarstwo rolne wówczas miało powierzchnię około 30 ha. M. B. na rzecz darczyńców oraz swojego brata A. B. ustanowił dożywotnią służebność mieszkania. Budynek mieszkalny składa się z trzech pokoi , kuchni, łazienki i przedpokoju. Wnioskodawca wraz z małżonką J. B. (1) oraz z synem A. B. mają prawo do samodzielnego zajmowania dwóch pokoi oraz możliwość wspólnego korzystania z łazienki, przedpokoju i kuchni z M. B.. A. B. jest osobą niepełnosprawną.

Wnioskodawca W. B. otrzymuje emeryturę w wysokości 1.220 zł, syn A. B. otrzymuje rentę socjalną w wysokości 1,500 zł, zaś małżonka wnioskodawcy J. B. (1) otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 1.500 zł. Liczniki na wodę, energię elektryczną do tej pory zarejestrowane są na wnioskodawcę. Wnioskodawca obciążony jest także kosztami odpadów komunalnych. Uczestnik dokładał się do opłat za media oraz do produktów żywnościowych.

( bezsporne oraz dowód :wyjaśnienia wnioskodawcy- k. 60v akt i e-protokół- k. 62 akt, przesłuchanie wnioskodawcy -k. 64v-65 akt i e-protokół- k. 66 akt ; wyjaśnienia uczestnika-k. 60 akt i e-protokół- k. 62 akt, zeznania uczestnika k.65- 65v akt i e-protokół- k. 66 akt; zeznania świadków: J. B. (1)- k. 61akt i e-protokół- k. 62 akt, A. B.-k. 61 akt i e-protokół- k. 62 akt; A. K.- k.64-64v akt i e-protokół- k. 66 akt )

Po przekazaniu gospodarstwa rolnego M. B. korzystał z doświadczenia zawodowego ojca, ale z czasem na tle prowadzenia gospodarstwa rolnego i jego stylu prowadzenia pomiędzy wnioskodawcą a uczestnikiem zaczęło dochodzić do utarczek słownych. A kiedy uczestnik zaczął mieć problemy finansowe, w związku zaciągniętym kredytem na zakup urządzenia rolniczego oraz sprzedażą części gruntów rolnych zaczęło dochodzić pomiędzy stronami do kłótni, podczas których padały wulgarne słowa.

W dniu 16 listopada 2021r., po spożyciu alkoholu doszło najpierw do kłótni pomiędzy wnioskodawcą a uczestnikiem, a następnie M. B. zaatakował swojego ojca w domu, zaczął go dusić, uderzać głową o posadzkę, zaatakował także swoją matkę J. B. (2), gdy ta próbowała go odciągnąć od ojca, jak również brata A. B., który porusza się na wózku inwalidzkim, którego szarpał za ubrania. M. B. uszkodził drzwi wewnętrzne, a w innych wybił szybę oraz uszkodził stolik. A. B. przestraszył się i w obawie o życie swoje i rodziców przedzwonił do siostry A. K., a ta z kolei przedzwoniła na Policję.

Na polecenie dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w K. funkcjonariusze Posterunku Policji w G. około godz. 18:35 udali się do miejscowości C.. Funkcjonariusze Policji po przybyciu stwierdzili ślady walki, wybitą szybę w drzwiach i ślady krwi na podłodze.

U uczestnika funkcjonariusze stwierdzili 0,72 mg/l w wydychanym powietrzu, w związku z czym zatrzymano M. B. . Tego dnia sporządzono notatkę Niebieskiej Karty i uczestnika odwieziono do Punku Doraźnego Osób Zatrzymanych KPP w K. celem wytrzeźwienia.

W. B. tego samego dnia udał się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w K. gdzie stwierdzono u niego powierzchniowe urazy barku, ramienia i szyi. Zalecono stosowanie zimnych okładów. Wnioskodawca przebywał na oddziale od dnia 16 listopada 2021r. godz. 20:49 do 16 listopada 2021r. godz. 21:10.

Po zwolnieniu uczestnika z Punku Doraźnego Osób Zatrzymanych KPP w K. wydano mu policyjny nakaz opuszczenia mieszkania i zbliżania się na odległość 5 m do miejsca zamieszkania.

M. B. wskazał jako adres swojego pobytu W. (...).

Domownicy podali, że uczestnik stosuje wobec nich przemoc fizyczną i psychiczną od około 2015r., jednakże odmówili złożenia wniosku o ściganie, ale wyrazili obawę o swoje życie i zdrowie w związku z powrotem M. B. do miejsca zamieszkania.

Wnioskodawca boi się uczestnika ,gdy ten spożywa alkohol.

( dowód: wnioskodawcy- k. 60v akt i e-protokół- k. 62 akt, przesłuchanie wnioskodawcy -k. 64v-65 akt i e-protokół- k. 66 akt ; zeznania świadków: J. B. (1)- k. 61akt i e-protokół- k. 62 akt, protokoły przesłuchań świadków przemocy w rodzinie-k. 6-12 akt i k. 17-26 akt; notatki urzędowe Posterunku Policji w G.– k. 4--5akt; dokumentacja procedury Niebieskiej Karty – k. 32-58 akt, karta informacyjna leczenia szpitalnego- k. 52 akt )

Przeciwko M. B. Zespół Interdyscyplinarny przy Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w G. prowadzi procedurę Niebieskiej Karty, od 18 listopada 2021 r. do chwili obecnej, na skutek zgłoszenia przez Komendę Powiatowej Policji w K.- Posterunek Policji w G..

( dowód: dokumentacja procedury Niebieskiej Karty – k. 32-58 aktł)

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dokumentów, które nie były kwestionowane, jak również na podstawie zeznań świadków: A. B., J. B. (1) i A. K. oraz wnioskodawcy W. B., które były logiczne, wewnętrznie spójne oraz przystające do dokumentów zgormadzonych w aktach niniejszej sprawy oraz dokumentacji procedury Niebieskiej Karty.

Siostra i brat oraz matka uczestnika A. K., A. B. i J. B. (1) - opisali zaobserwowane przez nich zachowania uczestnika wobec wnioskodawcy na przestrzeni kilku lat, a w szczególności w dniu 16 listopada 2021r. Podali, że uczestnik nie nadużywa alkoholu, jednakże takie zachowanie uczestnika wobec wnioskodawcy miało pierwszy raz. Stwierdzili, że odkąd uczestnik ma problemy finansowe to uczestnik stał się bardziej nerwowy, skryty.

Na pełnię wiary zasługiwały zeznania wnioskodawcy. W sposób obrazowy, a zarazem logiczny i wewnętrznie spójny przedstawił on sposób postępowania syna wobec niego na przestrzeni kilku lat, odbiór przez niego w/w zachowań oraz ich konsekwencje dla jego zdrowia i kondycji psychicznej. Jego zeznania znalazły pełne potwierdzenie w ujawnionym materiale dowodowym, w tym w dokumentacji zgromadzonej w aktach niniejszej sprawy oraz procedury Niebieskiej Karty – , zeznaniach świadków oraz dokumentacji sporządzonej przez funkcjonariuszy Policji.

Jeśli chodzi o zeznania uczestnika, Sąd dał im wiarę jedynie w tej części, w jakiej korespondowały z wyżej przedstawionymi dowodami rzeczowymi i osobowymi a mianowicie w części, w której przyznał, iż po spożyciu alkoholu, w dniu 16 listopada 2021r. doszło do zdarzenia opisywanego przez świadków i wnioskodawcę. Pozostałe zeznania – odnoszące się do funkcjonowania uczestników w domu mieszkalnym, na siedlisku gospodarstwa, zachowania uczestnika wobec wnioskodawcy i odbioru jego zachowania przez wnioskodawcę - nie były wiarygodne, ponieważ były w sprzeczności z ustaleniami Sądu dokonanymi na podstawie omówionych dowodów. W ocenie Sądu uczestnik bezpodstawnie zaprzecza swoje negatywne zachowanie wobec ojca.

Mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy i poczynione na jego podstawie ustalenia faktyczne Sąd uznał wniosek za zasadny.

Zgodnie z art. 11 a pkt 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (tj. Dz. U. 2021, poz. 1249 z dnia 2021-07-09)
Jeżeli członek rodziny wspólnie zajmujący mieszkanie, swoim zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w rodzinie czyni szczególnie uciążliwym wspólne zamieszkiwanie, osoba dotknięta tą przemocą może żądać, aby sąd, właściwy według przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1575, 1578 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11) o postępowaniu nieprocesowym, zobowiązał go do opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia lub zakazał zbliżania się do mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia. .

Definicję przemocy w rodzinie zawiera art. 2 pkt 2 wskazanej ustawy. Według niej, za przemoc w rodzinie należy uważać jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członka rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu psychicznym lub fizycznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.

Art. 11a ust. 1 cytowanej ustawy obejmuje, zdaniem sądu, swoją dyspozycją każde mieszkanie, które członkowie rodziny zajmują, to jest zamieszkują w nim i z niego korzystają – w tym mieszkanie zajmowane na podstawie umowy najmu. Co ważne – zobowiązanie do opuszczenia mieszkania nie jest eksmisją. Nakaz opuszczenia lokalu orzekany na w/w podstawie nie powoduje nadto utraty tytułu prawnego, a jedynie czasowe ograniczenie korzystania z lokalu. Jego celem jest stosunkowo szybkie odizolowanie sprawcy przemocy w rodzinie od osoby, którą ta przemoc dotyka, w przypadku gdy sprawca i ofiara wspólnie zamieszkują.

W niniejszej sprawie Sąd orzekający nie miał wątpliwości, iż uczestnik jest sprawcą przemocy w rodzinie w rozumieniu cytowanej ustawy, zaś członkiem rodziny, której ta przemoc dotyka, jest jego ojciec W. B.. Ustalonym przez sąd zachowaniem, uczestnik w dniu 16 listopada 2021r. naraził wnioskodawcę na niebezpieczeństwo utraty życia i zdrowia.

W tych okolicznościach zaistniały przesłanki orzeczenia wobec uczestnika nakazu opuszczenia nieruchomości oraz zakazu zbliżania się w trybie art. 11a ust. 1 w/w ustawy.

Mając na uwadze powyższe sąd na podstawie art. 11 a ust. 1 i 2 oraz art. 2 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie orzekł jak w pkt 1 postanowienia.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 2 k.p.c.

Opłata od wniosku wynosiła 100,00 zł.

Wnioskodawca Prokurator Rejonowy w K., zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 6 z mocy ustawy zwolniony był od ponoszenia od opłaty od wniosku, dlatego też Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał ściągnąć od uczestnika na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w Kwidzynie kwotę 100,00 zł.

.

sędzia Danuta Kozikowska